Jawel, ook in Shenzhen kan het heerlijk afkoelen, na de zeer zeer zwoele, benauwde dag werd het vanavond tijd voor wat tropische regen. Juist net nu ik naar een restaurantje wilde gaan, kwam het echt met bakken uit de hemel....
Maar goed, omdat de taxi's hier zo spotgoedkoop zijn doe ik tot nu toe alles nog per taxi. Voor 1,25 euro zit je de eerste 10 minuten droog, dus waarom moeilijk doen over een ritje van 15 minuten.
Bij de hotel receptie hadden ze mij geadviseerd om naar een visrestaurant te gaan. Ook omdat ik natuurlijk had aangegeven dat ik wel van vis houd.
Kortom, weer met een vertaling in het chinees op zak de taxi in.
Je voelt je net die persoon uit de reclame "Toooooo theeeeee airport....." met een plaatje erbij van een opstijgend vliegtuig. En jawel.... de aap achter het stuur begrijpt het en begint te rijden.
Nu ben ik dus diegene met dat briefje. En jawel, mijn ehm...taxichauffeur begint er ook weer vrolijk op los te slingeren. Dat ik nog geen schadeformulier voorbij heb zien komen de afgelopen ritjes is echt een wonder. Wellicht wordt het eens tijd om gewoon voorin te gaan zitten en een stukje te filmen....
Maar goed, langs Dongmen gereden en ik begon het een beetje vaag te vinden. Hij zal mij wel begrepen hebben, dacht ik. En jawel..... zijstraatje in en bot op de rem. Hier moest ik er uit.
Buitengekomen had ik eerder het idee bij de vismarkt van Shenzhen aangekomen te zijn. Over zo'n 30 meter lengte lagen de meest uiteenlopende soorten vis..... nee, ze lagen niet, ze zwommen nog. Juist....verser dan dit kan je natuurlijk niet krijgen.
Ik naar binnen. Leuke roze stoeltjes aan grote ronde tafels. Zit er best leuk uit.... her en der wat gerochel..... jawel, dat hoort hier gewoon. En in dit restaurant was het ook gewoon normaal dat je even je net verkregen rochel er ook uit gooide...... op de grond.... volgende keer anti-slip schoentjes aan, dat loopt wat lekkerder.
Hup, mijn bordje, kommetje, schaaltje en sausbakje werden uit het plastick gehaald en ik kon beginnen.... waarmee??? Ik had ook geen idee. De dame van de bediening bleef maar stug volhouden dat ze haar hele verhaal best in het Chinees kon doen. 36 obers verder was daar nog niets aan veranderd. Dus...... de kaart met plaatjes kwam op tafel. Leuk, plaatjes kijken, beetje wijzen, knikken, vragend kijken, handen in de lucht..... jawel.... gaat vast lukken...Weet je wat, ik neem haar mee naar buiten, want nadat ik een paar keer met mijn handen hoog in de lucht had gezeten, wijzend op een mooie foto, snapten we er beiden niets meer van. Tijd om even naar het aquarium te gaan...... de bassins buiten weer.... gewapend met pen en papier, plus een persoon van de straakt geplukt, kwamen we er achter dat een oester hier 3,8 Y kost, okee, even snel rekenen...... 35 cent???? Ja, 35 cent!!
Ehm, hoe beeld ik een half dozijn uit?? Geen idee, maar ze zal vast wel begrijpen dat als ik er naar wijs en hard begin te knikken, dat ik daar wel 6 van wil hebben.
Hebbes, mijn voorgerecht is binnen..... nu het hoofdgerecht. Best leuk die zeeslakken, zien er wat apart uit, maar nee, toch maar niet. Krabben, kreeften, paling, echt, alles wat wij hier hebben, hebben zij ook, alleen dan even iets groter vaak. He, kijk, wat zwemt daar voor moois..... plat visje, langgerekt, dat zal wel iets van tong zijn, lijkt mij prima! Dus ik wijzen en knikken! Schepnetje kwam erbij en jawel.... catch of the day was deze vis voor mij! In een ander netje aan de kok overhandigd en oeps..... hij sprong er bijna uit!
Wij weer naar binnen, hoopvol, want dit moest wel een feestje worden! En toch nog maar even de kaart erbij gevraagd ter informatie....dat had ik dus niet moeten doen.... wijzend op wat groentes en weer die handen in de lucht, probeerde ik duidelijk te maken of er groentes enz bij de vis zaten.
Nog geen 5 minuten later kwam de General Manager even op bezoek. Hehe..... eindelijk eentje die Engels probeerde te spreken en verstaan. Hij kwam even informeren of alles wat ik besteld had ook klopte. Visje van een kilo.... klopt dat? Jawel, kan best....
Bij een dame in hotpants een biertje uitgekozen. Weer zo'n bijrijder....... want deze liep met 3 bordjes van biertjes op de foto.... ik moest alleen maar het juiste bordje er uit te halen en dat biertje werd gebracht...
Met veel bombarie werd heel alleen op een bordje 1 oester gebracht. Moet bekennen dat de maat wel zo flink was, dat je in Nederland er wel een half dozijn van kan maken. Hmmmm, lekker.... die kan nog gewoon zonder stokjes naar binnen!
En daarna..... jawel, de paksoi, de gamba's... ehm.....kleine gamba's..... och.. die heb ik een keer aangewezen..... dit gaat mis.....
maar het viel gelukkig mee. Slechts 1 groot bord met kleine gamba's voor zo'n 4 personen werd bij mij op tafel gezet en de paksoi, meer kwam er nog eventjes niet....
Nadat de General Manager nog een keer was langsgekomen begon het ritueel. Servetjes voor die grappige buitenlander die mijn halve toko in 1 avond denkt op te kunnen eten..... en weet je wat..... servetjes erbij, want hij eet heel anders dan wij hier gewend zijn. En om het nog leuker te maken...... het business card ritueel!
Jawel.... gelukkig had ik er al wat van gehoord en gelezen, maar het business card ritueel stond op het punt van aanvangen!!
Snel de handjes schoongemaakt met de net verkregen tissues..... en......
buiging 1.........
hand schudden met elkaar
buiging 2.........
buiging 3.........
buiging 4.........
buiging 5.........
(hmmm, dit is goed voor de spiertjes dacht ik nog)
buiging 6.........
taaadaaaaaaaaaaaaa, business card!!!!!
Weer natuurlijk een buiging van mijn kant, het visite kaartje met beide handen aanpakkend
weer een buiging of 25.....
tijd voor verrassing nummer 2:
Mijn business card..... je weet maar nooit, QNH kan hier best een leuk projectje van maken, dacht ik.
buiging 32 t/m 45 (elkaars business kaart spellen)
nog een paar vriendelijke handen gepaard met de volgende buigingen.....
en jawel.....
gamba's koud...
nee, viel best mee, heb heerlijk zitten smullen.
Daarna kwam op een bord van zo'n 60 bij 30 cm mijn visje aan.... oeps....vergeten!
en toen kwam de attractie van de avond..... een hele vis voor het oog van zo'n 4, 5, 6 obers en hotpants met bierplaatjes zien te fileren met 2 stokjes!!
En jawel.... ik was lekker op dreef met mijn mix van de spelletjes micado en dr bibber.....graatje eruit trekken, vis beweegt niet, geen zoemer....... ok, volgende graatje.....
Maar gelukkig..... de manager kwam al langs, met vork en mes. Om hoogstpersoonlijk mijn vis..... ehm, zal ik het even voordoen meneer de manager.... u snijdt hem in het midden tot z'n graatje in, dan de zijkantjes een klein sneetje en je trekt zo de graatjes met een beetje vis van de rest van de vis vandaan. Maar nee...... dat was natuurlijk niet voldoende..... hij ging nog even verder, want om die graatjes heen....zat genoeg lekkers, vond hij. Dus terwijl ik met 2 stonkjes een vis naar binnen stond te goochelen, stond de manager de rest van mijn graatjes te "ontvissen".
Al met al weer een prima stukje vermaak, voor hem, voor de rest van z'n personeel en ook voor mij.
Nu was ik toch al strategisch bij de entree geplaatst, dus voor publiek zorgde ik wel. Alsof er nog nooit een toerist binnen was geweest. (Soms stonden er gewoon 2, 3 obers aan mijn tafel te kijken hoe ik het deed......)
Het was weer een hele belevenis en ik ga hier absoluut nog een keertje eten deze week. Al zal ik dan niet meer wijzen, maar pas iets van emotie tonen als ik daadwerkelijk wat wil hebben. En de volgende keer gaat toch echt de camera mee, die had ik vanavond thuis gelaten, wat valt er nu aan een restaurant te fotograferen....... heel veel, bleek uiteindelijk!
Na weer uitgebreid handen schudden ben ik weer de taxi in gekropen om mij weer eens heerlijk op mijn blog te storten.
Eet smakelijk daar, jullie in Nederland, ik ga onder de wol!
Michel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten